Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Όταν η άρπα, το τσέλο … και τα έγχορδα σιγούν !..


«Η ΕΡΤ της … καρδιάς μας»





"Ράπισμα" στην πνευματική καλλιέργεια
του μεγάλου κοινού




Γράφει ο Γιώργος Καραχάλιος

Δημοσιογράφος - Φιλόλογος






Σκέπτομαι και αναλογίζομαι και συνάμα πικραίνομαι και θλίβομαι για τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν εδώ και δέκα μέρες με επίκεντρο την ΕΡΤ και όλους τις παραμέτρους της …



Και όχι μόνον : Προβληματίζομαι που ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και όλοι οι εμπλεκόμενοι με το θέμα χάθηκαν και … πνίγηκαν στην   «κουταλιά της ερμηνείας» μιας δικαστικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας … Η προχειρότητα, η επιπολαιότητα, ο ετσιθελισμός, η σκοπιμότητα, η ιδιοτέλεια, τα συμφέροντα  και οι άστοχοι χειρισμοί και σχεδιασμοί σε όλο τους το μεγαλείο !..

Και ταυτόχρονα εξανίσταμαι που όλα αυτά γίνονται εν μέσω τουριστικής περιόδου. Όταν αναμένεται να εισρεύσουν στον … «κρατικό κορβανά» εκατομμύρια ευρώ από το κύμα των τουριστών που υπολογίζεται να επισκεφθούν τη χώρα μας.  Και όταν οι ιδιώτες - επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου υπολογίζουν σ’αυτή την «τουριστική εισροή», προκειμένου να εκπληρώσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς πάσα κατεύθυνση … 
Εξανίσταμαι που εν μέσω τουριστικής περιόδου η Ελλάδα με τα τρέχοντα ... «δρώμενα και τεκταινόμενα» έχει γίνει πρώτο θέμα σε ολόκληρο το διεθνή τύπο και στο διαδίκτυο, καθώς και πρώτη είδηση σε όλα τα διεθνή ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά Δελτία Ειδήσεων !.. Και  μάλιστα σε μια εποχή που συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν με το … «γειτονικό πληγωμένο θεριό» !..

Δε θα σταθούμε φυσικά στο ερώτημα : εάν καλώς ή κακώς και με ποιο τρόπο έκλεισε η ΕΡΤ και εάν έπρεπε –  και πρέπει – (απ’ ό,τι είμαστε σε θέση καλά να γνωρίζουμε) – να γίνει εξορθολογισμός και επανασχεδιασμός της, υπό το πρίσμα εξάλλου και της εποχής που βιώνουμε με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλους μας;

Άλλωστε, εκατομμύρια λέξεις ακούσθηκαν και εκατοντάδες απόψεις, σχόλια, εκτιμήσεις και παρατηρήσεις διατυπώθηκαν στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις των πολιτών.

Θα σταθούμε όμως, απλά και μόνο,  σε δυο - τρεις προσωπικές επισημάνσεις:
  •  Όταν κλείνει ένας Οργανισμός – και μάλιστα Δημόσιος – που ωστόσο έχει αποφασισθεί να … αντικατασταθεί άμεσα,  (γιατί  δε γίνεται διαφορετικά,)  με έναν άλλον Οργανισμό, τότε αυτονόητο θεωρείται πως τίθεται ταυτόχρονα «επι τάπητος» στο  «τραπέζι των ιθυνόντων» για διαπραγμάτευση και το Σχέδιο, η φιλοσοφία, η αποστολή και το Οργανόγραμμα του νέου Οργανισμού. Εάν φυσικά θέλουμε να γίνεται λόγος για αξιόπιστες και σοβαρές λύσεις.

  •  Όταν κλείνει ένας Οργανισμός – και μάλιστα Δημόσιος – και απολύονται άμεσα 2.600 υπάλληλοι, τότε αυτονόητο θεωρείται πως η πρώτη … «κίνηση»  που ακολουθεί, είναι η «διέλευση» των απολυθέντων από το Λογιστήριο για άμεση αποζημίωση, σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας. Εάν φυσικά θέλουμε να γίνεται λόγος για αξιόπιστες και σοβαρές λύσεις.

  •  Και κάτι ακόμα, εξίσου σοβαρό θέμα, που δεν έχει τύχει της αναγκαίας προβολής, ανάδειξης και δημοσιότητας … Δε θα μιλήσουμε για την ενημέρωση, τις εκπομπές κλπ. της ΕΡΤ. Θα σταθούμε μόνο σε άλλη μια σοβαρή διαπίστωση :  

  • Όταν σ’ όλα αυτά τα σχέδια, τα πλάνα και τις αποφάσεις δεν ακούγεται σχεδόν τίποτα και λίγες … λέξεις γράφονται για τα ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ της ΕΡΤ  (την Ορχήστρα Συμφωνικής Μουσικής, την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής και τη Χορωδία της ΕΡΤ)  τότε δεν μπορεί παρά να γίνεται λόγος – εκτός των άλλων – και για … «στραπατσάρισμα» της πνευματικής καλλιέργειας και ψυχαγωγίας του μεγάλου κοινού !..



Δεν μπορεί – με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο – να βρεθεί επιχειρηματολογία που να συνηγορεί και να δικαιολογεί την άποψη ότι «τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ δε χρειάζονται…» 

Δεν μπορεί – επαναλαμβάνουμε – να στοιχειοθετηθεί εισήγηση πως «δε χρειάζονται τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ»

Τα Μουσικά Σύνολα του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα που χρόνια τώρα και ειδικότερα την τελευταία δεκαετία – υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του καταξιωμένου στο διεθνές καλλιτεχνικό στερέωμα συνθέτη και Γενικού Διευθυντή της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Δημήτρη Παπαδημητρίου, αλλά και του αξιόλογου και αξιέπαινου μαέστρου Ανδρέα Πυλαρινού και των τόσο άλλων  αναγνωρισμένων συνθετών που κατά καιρούς έχουν κληθεί να διευθύνουν την Ορχήστρα και πάνω απ’ όλα των ικανών μουσικών - είχαν ως βασικό κίνητρο και στόχο  - πέρα και έξω από κάθε ιδεολογική τοποθέτηση – την καλλιτεχνική δημιουργία, την ενίσχυση του «πολιτιστικού μας γίγνεσθαι» και την πνευματική καλλιέργεια του μεγάλου κοινού !..

Και τούτο, καθώς τα μουσικά σύνολα έχουν δώσει μόνον τα τελευταία χρόνια δεκάδες συναυλίες κλπ., τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, καλώντας όλους μας να … «στρέψουμε το βλέμμα μας στην ψυχή, στην καρδιά μας και σε πιο μακρινούς ορίζοντες…»

Ένα διαρκές, θα λέγαμε, «πολιτιστικό κάλεσμα» από τους μουσικούς της ΕΡΤ, με τις απεριόριστες ώρες δουλειάς, με τις ανεξάντλητες πρόβες και με τον πενιχρό μισθό των 800 και 900 ευρώ το μήνα. Και όταν αυτό το «φιλοδώρημα» καταβάλλεται ύστερα από μήνες … 

Και όταν μάλιστα – και το κυριότερο – αυτοί οι μουσικοί δεν εντάχθησαν στα Μουσικά  Σύνολα της ΕΡΤ  με παρεμβάσεις πολιτικών και συνδικαλιστικών παραγόντων … Αλλά με τη γνώση τους, την πείρα, το μεράκι τους και με στοχευμένη και αξιοκρατική επιλογή … Ούτε εξάλλου οι ίδιοι οι μουσικοί υπήρξαν ποτέ αργόσχολοι, αργόμισθοι, κοπανατζήδες, επίορκοι κλπ.  Ούτε «διοχέτευαν» την εργασία τους μέσω e-mail στην Εταιρεία!..

Ας ελπίσουμε, λοιπόν  - (ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η τύχη του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Φορέα και των εργαζόμενων)  – και ας ευχηθούμε ταυτόχρονα πως θα πρυτανεύσει η λογική και θα διατηρηθούν τα ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ,  αλλά και οι «εργάτες» - μουσικοί της ΕΡΤ.
Και τούτο,  καθώς η «μεγάλη μουσική» - όπως άλλωστε έχει γραφεί – καταπραΰνει, εκτός των άλλων, και το υπαρξιακό μας άγχος που απορρέει από τη συνείδηση της θνητότητάς μας !..





Δεν υπάρχουν σχόλια: